Archiwum miesieczne: lipiec 2018

W piątek 29 czerwca w świetlicy zakładu R1/TW „Wola” odbyło się kolejne posiedzenie Zarządu ZZPKM. Na spotkanie zaproszono Prezesa TW Wojciecha Bartelskiego i Prezesa MZA – Jana Kuźmińskiego, którzy mieli przedstawić bieżące działania obu spółek, jak również odpowiedzieć na pytania z Sali.

Ostatecznie z dwóch zaproszonych gości, na spotkanie przybył jedynie Prezes TW.

Jako, że w tym roku obchodzimy 110-lecie warszawskich tramwajów elektrycznych, a te na ogół winny trwać jakiś czas i mamy sezon wakacyjny, to postanowiliśmy nieco na luzie, wakacyjnie wrzucić nasz kamyczek do jubileuszu.

Tym razem o fantastycznych zastosowaniach tramwajów do reklamy celów zbożnych i nieco mniej zbożnych, która swoje najlepsze lata miała w okresie międzywojennym. Szkoda, że dzisiaj nie ma już takich pomysłów, ale nawet gdyby były, to trudno byłoby je zrealizować przy dzisiejszych przepisach nie tylko ruchu drogowego, ale przede wszystkim wielu „współzarządzających” torowiskami w postaci „estetyków miasta, nadzorców komunikacji miejskiej, itd.

Wydawać by się mogło, że wprowadzenie kilka miesięcy temu w MZA „Kodeksu Etyki Pracowników” nieco uzdrowi nienajlepsze relacje pomiędzy pracownikami.

Że wielu z nich weźmie sobie do serca zapisy rozdziału II „Relacje wewnątrz Spółki” mówiące m. in., że : „Nasze relacje oparte są na zasadach wzajemnego poszanowania prawa i godności osobistej” czy „Nie tolerujemy przejawów mobbingu, molestowania fizycznego, psychicznego i seksualnego oraz wszelkich zachowań mających na celu obrażanie, poniżanie, zastraszanie.”

Niedawno na warszawskim rondzie „Radosława” Tramwaje Warszawskie wprowadziły specjalny program sterujący sygnalizacją. Tramwaje zyskały priorytet co spowodowało, że o ile przejechanie tego punktu stolicy wcześniej zajmowało średnio 7,5 minuty, teraz trwa to ok. 4,5 minuty.

Wydawać by się mogło, że mamy teraz lepiej wykształcone społeczeństwo, obyte na różnych salonach w zasady dobrej etyki, wzajemnego poszanowania swojej godności, itd. Nieograniczony dostęp do różnych elektronicznych zabawek oferujących najlepsze wzorce, przykłady jak postępować by być prawym, inteligentnym dżentelmenem, damą z dobrego domu powinien mobilizować i wyzwalać „pęd” do osiągnięcia doskonałości.

Poniższy tekst publikujemy na życzenie pracowników MZA i TW, którzy nie wiedzą co zrobić, gdy czują się wykorzystywani w miejscu pracy.

Niestety łamanie praw pracowniczych przez pracodawców nie należy do sytuacji rzadkich. Nieprzestrzegane są regulacje prawne na bardzo różnych płaszczyznach, a szczególnie na linii przełożony – podwładny.

Jak się zachować w sytuacji, kiedy zorientujemy się, że nasz przełożony nie przestrzega przepisów prawa pracy? Co możemy zrobić, do jakiej instytucji się zgłosić? Co naszemu przełożonemu a pośrednio pracodawcy grozi za łamanie praw pracowniczych?

Różnego rodzaju rocznice, jubileusze zawsze są znakomitą okazją do rozlicznych wspomnień minionych lat. Nie chcąc zbytnio odróżniać się od tych zwyczajowych, miłych aspektów obchodów rocznicowych, także i my, jako redakcja „Rozdroży”, postanowiliśmy wrzucić kamyczek wspomnień.

W marcu 1958 roku, ówczesne Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne (MPK) zawiadujące warszawskimi tramwajami i trolejbusami uroczyście obchodziło 50-tą rocznicę uruchomienia elektrycznych tramwajów. Na wielkiej gali, która odbywała się w Sali Kongresowej PKiN na scenie stanęła licząca ok. 400 osób grupka długoletnich tramwajarzy.

Oglądając w internecie film promocyjny TW o udanej modernizacji sygnalizacji na Rondzie Radosława i skupiając się na kadrach sprzed ulepszenia można dojść do wniosku, że właściwie warszawskie torowiska blokują się i takich miejsc jest coraz więcej. Niestety, miasto rozrasta się, przybywa ludzi, a to pociągnie za sobą wprowadzenie kolejnych nowych linii tramwajowych po istniejących, właściwie wykorzystanych do maksimum, torowiskach. Czy da się wprowadzić kolejne linie? Czy za kilka lat da się przezwyciężyć opór „materii” w postaci torowisk, która fizycznie jest stalowa a nie gumowa?

Powołana we wrześniu 2016 roku Komisja Kodyfikacyjna Prawa Pracy miała za zadanie „naprawić” prawo pracy, a tym samym stworzyć nowoczesne, zrozumiałe i sprawiedliwe rozwiązania. W tym celu Komisja przystąpiła do opracowywania projektów ustaw regulujących indywidualne i zbiorowe prawo pracy. Po kilkunastu miesiącach wytężonej pracy, w dniu 14 marca br. Komisja przyjęła projekt nowego Kodeksu pracy oraz Kodeksu zbiorowego prawa pracy (m.in. przy głosie przeciwnym przedstawiciela reprezentującego OPZZ). Poza trudnym zadaniem zgromadzenia przepisów kilkunastu obecnych ustaw w dwóch kodeksach, Komisja zaproponowała wiele nowych rozwiązań, z których część już dzisiaj budzi ogromne kontrowersje.

Kodeks pracy w ciągu kilkudziesięciu lat swego obowiązywania był wielokrotnie nowelizowany co spowodowało, iż stał się dokumentem nieczytelnym i skomplikowanym, wywołującym wiele trudności w praktycznym stosowaniu jego przepisów. Na przestrzeni lat często zmieniały się również zapisy zbiorowego prawa pracy, znajdujące się w kilkunastu ustawach regulujących poszczególne zagadnienia.